گردشگری ترکیه را چه عواملی تقویت می‌کند؟

  

 مسئولان گردشگری ترکیه چه عواملی را در سیاست گذاری‌های خود لحاظ کرده‌اند که مدیران گردشگری در کشوری مانند ایران از آن غافل بوده‌اند؟! شاید همه این بسترسازی‌ها بود که توانست گردشگری این کشور را در بدترین شرایط از رکود نجات دهد.  
   

  "ایران آن‌طور که باید و شاید به ترک‌ها شناسانده نشده است." ازگر اوزلاسان تیرماه سال گذشته در دیدار از ایران در نشست گردشگری ایران و ترکیه، چنین جمله‌ای را عنوان کرد. البته مشابه این جمله را بارها مسئولان گردشگری دیگر کشورها نیز به صور مختلف عنوان کرده‌اند اما این تنها یک سوی معادله است سوی دیگر معادله زمانی است که از توفیق کشورهای موردنظر در جذب گردشگر سخن به‌میان می‌آید.
افزایش 4 میلیون نفری شمار گردشگران تنها در یک شهر ترکیه و ارتقاء ترکیه در نمایشگاه گردشگری به رتبه دهم؛ آنهم درمیان بیش از 50 کشور موفق در حوزه توریسم، از نابرابر بودن موضوعی حکایت می‌کند که از همان ابتدا کار مقایسه را غیرممکن می‌کند. شاید اگر نبود افزایش 50 درصدی گردشگران ورودی به ترکیه از تنها یک کشور( ایران) از سال 2004 تا سال 2005 به‌سختی می‌شد از نابرابری این معادله سخن به‌میان آورد. 
 

مسئولان گردشگری ترکیه چه عواملی را در سیاست گذاری‌های خود لحاظ کرده‌اند که مدیران گردشگری در کشوری مانند ایران از آن غافل بوده‌اند؟!
  ایجاد تسهیلات در صدور ویزا، پائین آوردن عوارض خروجی، ایجاد شبکه‌های تلویزیونی و وب‌سایت‌های مشترک و متنوع، گردهمایی‌های کاربردی میان آژانس‌داران و تورگردانان  این کشور و رسیدن به راهکارهای عملی در جذب مشتری، شرکت فعال در نمایشگاه‌های گرشگری و ایجاد غرفه‌های بزرگ و مشترک و انتشار انواع کتاب‌های راهنمای گردشگری، همکاری با کشورهای عضو اکو؛ کشورهای اسلامی؛ کشورهای منطقه خاورمیانه؛ اروپا و غرب، ترجمه انواع کتاب و راهنما و بروشورهای تبلیغاتی به تمامی زبان‌هایی که مسافران این کشور با آن تکلم می‌کنند، برگزاری انواع مسابقه سفرنامه‌نویسی و جشنواره و نمایشگاه‌های فصلی، ساخت فیلم‌های مستند از جاذبه‌های گردشگری، ایجاد تسهیلات در اعطای بورس به دانشجویانی که این کشور، زبان آن یا موضوعات گردشگری آن را به‌عنوان رشته تحصیلی خویش انتخاب کرده‌اند، بسترسازی برای استانداردسازی قوانینی که در حوزه گردشگری در این کشور وضع می‌شود، ایجاد دهکده‌های گردشگری، رونق زیرساختهای گردشگری و سرمایه‌گذاری در ساخت هتل و انواع تاسیسات لازم در موضوع گردشگری، حمایت دولت از انجام هرگونه سرمایه‌گذاری در حوزه‌‌های سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری در موضوع گردشگری، اجرای طرح‌های مشارکتی با دیگر کشورها در زمینه گردشگری و نهادینه کردن آموزش‌های لازم در استقبال از گردشگر و ده‌ها و ده‌ها اقدام دیگر.    

  شاید همه این زیرساخت‌ها و بسترسازی‌ها بود که توانست گردشگری این کشور را در بدترین شرایط (شیوع ویروس آنفولانزای پرندگان و وقوع چندین انفجار تروریستی و بروز ناآرامی‌های مربوط به انتشار کاریکاتورهای اهانت‌آمیز به پیامبر اسلام(ص) در سال 2006 و 2007) که با رکود قابل‌ملاحظه‌ای روبه‌رو شده بود؛ نجات دهد.
اما درست در همین زمان بود که وزیر گردشگری ترکیه درحالی که کشورش با رکود 6 درصدی جهانگردان خارجی مواجه شده بود، اعلام کرد کشورش در سال جدید میلادی گام‌های بزرگی برای رکوردشکنی برخواهد داشت.
ترکیه برای سال 2006 میلادی رفت که به استقبال 26 میلیون گردشگر خارجی برود اما این پیش‌بینی‌ها موفق نبود اگرچه در شش‌ماهه اول همین سال حدود 19 میلیون گردشگر وارد این کشور شدند.
 با این‌وجود مسئولان همین وزارتخانه دامنه خواسته‌های خود را از ظرفیت‌های گردشگری کشورشان بازهم افزایش دادند و رقم 27 میلیون گردشگر را برای 2007 و 28 میلیون گردشگر را برای 2008 پیش‌بینی کردند و این همه درحالی بود که درآمد این کشور از صنعت گردشگری در سال 2005 میلادی 18 میلیارد و یک میلیون دلار و در سال 2006 این مبلغ به 13 میلیارد و 700 میلیون دلار رسید.
انتشار آمار مربوط به گردشگری ترکیه و توفیق این کشور در جذب جهانگردان درشرایطی صورت می‌پذیرد که ترکیه در رده‌بندی داشتن اماکن تاریخی سازمان جهانی گردشگری از ایران، هفده پله پایین‌تر است، اما تعداد گردشگران آن به‌صورت میانگین، سالانه 20 میلیون نفر و تعداد بازدیدکنندگان خارجی از کشور ما طبق آمار غیررسمی سالانه 200 هزار نفر است.
در سال‌های اخیر همانطور که شمار گردشگران اروپایی در این کشور افزایش می‌یافت، گردشگران کشورهای اسلامی و عرب‌زیان نیز دایم سفرهای خود را به این کشور افزایش داده‌اند تا آنجاکه بسیاری از هتل‌های این کشور در طول سال تقریبا از پیش رزرو می‌شوند.
 

شاید اگر ما نیز به اندازه ترکیه می‌توانستیم از این موضوع که ایران مهد تمدن‌های کهن و میزبان خوبی برای به‌نمایش گذاشتن آثار مربوط به این تمدن‌ها در جغرافیای گسترده‌ای است_ که امروز پاره‌هایی از آن را به دلایل سیاسی در طول زمان از دست داده‌ایم؛ اما هنوز این پهنه آن اندازه وسعت دارد و آن اندازه آثار را در خود جای داده است_ بهره برداری کنیم و  بی‌شک اگر مدیرانی از نوع مدیران گردشگری ترکیه بر این روند سیاست‌گذاری می‌کردند، امروز نفت تنها درصد اندکی از درآمد سالانه کشورمان را تشکیل می‌داد.
 

 منبع: خبرگذاری میراث فرهنگی

گردشگری درمانی مانند هزاران طرح دیگر بی‌سرانجام رها شده‌است

 ظرفیت‌های گردشگری درمانی، روستایی، ورزشی، جنگ و تفریحی در کشور موردبررسی قرار گرفته‌ اما رسیدن به ظرفیت‌های گردشگری درمانی پیش از هرچیز نیازمند تهیه طرح جامعی است که تنها با هماهنگی ستادسلامت گردشگری و وزارت‌بهداشت امکان‌پذیر است که البته تاکنون محقق نشده‌است. توریسم درمانی طرح های اجرایی نشده بسیاری دارد
 
جدیدترین بررسی‌ها نشان داد:" سنگاپور با ارائه متخصصان برجسته پزشکی در کنفرانس‌های پزشکی؛ خاورمیانه جایگاه اول در جذب متقاضیان امور بهداشتی و درمانی کشورهای عرب را از آن خود کرده و این کشور با آغاز سال نو (2008) به عنوان کشور پیشرو در صنایع مسافرت و گردشگری پزشکی آسیا؛ حضور قدرتمندی را در میان کشورهای خاورمیانه و عربی دارد."
گویا این فعالیت‌ها با طراحی و ارائه خدمات پزشکی جامع و اعزام بهترین متخصصان پزشکی برای ایجاد پایگاه‌های دائمی در دبی صورت‌گرفته است.
پیش از این هم خبری منتشر کردیم با این مضمون که "مسئولان گردشگری منطقه تان در کشور هند تلاش‌های زیادی را برای سرمایه‌گذاری‌های چند میلیارد دلاری و احداث بیمارستان‌هایی بزرگ در این منطقه آغاز کرده‌اند که این منطقه را تا سال 2012 به یکی از قطب‌های گردشگری درمانی تبدیل کنند."
 این همه درحالی صورت می‌گیرد که مشکلات بهداشتی فراوان در این منطقه به دلیل پایین آمدن کیفیت آب شرب؛ نگرانی‌هایی را برای مقامات صنعت گردشگری هند نیز به دنبال داشته است.
اگر کشور هند امروز یکی از قطب‌های گردشگری به‌شمار می‌رود تنها به‌دلیل ظرفیت‌های دیدنی این کشور نیست که توسعه زیرساخت‌های گردشگری از هر نوع_ ازجمله گردشگری درمانی_ این کشور را به قطبی برای گردشگری تبدیل کرده است، بلکه حاصل تلاشی است که مسئولان مناطق مختلف آن در ایجاد زیرساخت‌های لازم حتی با کمک کارشناسان خبره خارجی_ ولو با تهدیداتی که آلودگی آب آشامیدنی این مناطق را تهدید می‌کند_ به انجام می‌رسانند.
صنعت گردشگری ایران و چگونگی رونق آن، از مهمترین مباحثی بود که رسانه‌های کشور در طول یک سال گذشته به آن پرداختند.
گردشگری درمانی، روستایی و عشایری، ورزشی و جنگ و مناطق تفریحی، از شاخه‌هایی هستند که ظرفیت‌های آنان مورد بررسی قرار گرفته‌اند و احتمالا ردیف بودجه‌ای آن‌ها تعریف شده است اما رسیدن به ظرفیت‌های گردشگری درمانی پیش از هرچیز نیازمند تهیه طرح جامعی است که تنها با هماهنگی و یکسان‌سازی ستاد سلامت گردشگری و وزارت بهداشت امکان‌پذیر است.
این طرح که سازمان محیط‌زیست با هدف سیاست‌گذاری‌ در زمینه توریسم درمانی، استفاده از پتانسیل‌های بالقوه نظام بهداشت و درمان، ایجاد امکانات قوی بازاریابی بین‌المللی به‌منظور توسعه و تجهیز توریسم درمانی و...تهیه و تدوین کرده است، قرار است با برگزاری نمایشگاه‌هایی با موضوع تورسیم درمانی، مبادله گردشگر درمانی درمیان کشورهایی که با ایران درارتباط بیشتری هستند_  کشورهای عربی مانند بحرین و عمان_ اجرایی شود که البته تاکنون نشده است.
پیشنهادهایی که پیش از این برخی از آن‌ها را میراث‌خبر درقالب اخبار و گزارش‌هایی ارایه داده است، درمجموع شامل: همکاری شرکت توسعه گردشگری با وزارت بهداشت، راه‌اندازی مجتمع آب‌درمانی در منطقه جوشان کرمان، راه‌اندازی مجتمع آب درمانی ایرانیان، تشکیل کمیته‌های توریسم درمانی در قم و خراسان رضوی، تفاهم‌نامه بیمه درمانی گردشگران خروجی، پیشنهاد ارایه ساخت بیمارستان برای گسترش توریسم درمانی، پی‌گیری 20 مجتمع آب‌درمانی در مناطق سرعین، محلات، سیرک کرمان و بندرعباس و همکاری ستاد سفرهای ارزان قیمت با کمیته گردشگری درمانی است.
برخی از این طرح‌ها قرار بود که تا پایان سالجاری اجرای آنها به پایان برسد، اما مانند هزاران طرح دیگر بی‌سرانجام رها شدند.
این همه درحالی است که به زعم بسیاری کارشناسان موقعیت استراتژیک  و سابقه کهن طب ایرانى، وجود پزشکان ماهر و ارزانى خدمات درمانى در کشورمان مى‌تواند ایران را به قطب توریسم درمانى منطقه تبدیل نماید. 
 منبع: خبرگذاری میراث فرهنگی

گذری بر جاذبه‌های طبیعی اراک

   شهر اراک مرکز استان مرکزی یا همان سلطان‌آباد قدیم اگرچه به عنوان شهری صنعتی در کشور شناخته شده است، اما بی بهره از طبیعت و جاذبه‌های طبیعی نیست؛ جاذبه‌ها و منابعی که اگرچه ممکن است چندان شناخته شده نباشند، اما هرساله دوستداران طبیعت را به سوی خود می‌کشانند. آنچه در پی آمده است شرحی است بر تعدادی از این جاذبه‌ها.

دریاچه میقان

در شمال شرقی شهر اراک و در منطقه فراهان سفلی دریاچه فصلی قرار دارد که در فصل بارندگی پر آب شده و در فصول خشک به صورت باتلاق و نمکزار در می‌آید که به کویر یا دریاچه میقان شهرت دارد.

خاک این منطقه از مارون و رس بوده و در هوای مرطوب و بارانی نرم می‌شود. با کاهش رطوبت هوا قدرت تبخیر افزایش یافته و گنبدها و طبقات نمکی شکل می‌گیرد. این طبقات و لایه‌های نمکی تمامی سطح دریاچه را پوشانده و از فاصله دور سفید برفی جلوه می‌دهد. مردم از حفره‌ها و گودال‌های اطراف دریاچه نمک استخراج کرده و پس از تصفیه به مصرف می‌رسانند.

زیبایی این دریاچه در تمام ایام روز به ویژه در هنگام طلوع و غروب خورشید شگفت انگیز بوده و جلوه‌ها و سراب‌های ایجاد شده آن هر بیننده‌ای را متحیر می‌سازد. مساحت دریاچه بین 100 تا 110 کیلومتر مربع بوده و حدود 1655 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. دریاچه در فصل پاییز و زمستان زیستگاه پرندگان مهاجری است که از نواحی سرد سیبری به سوی سرزمین‌های گرمسیری کوچ می‌کنند.

کویر میقان یکی از مهمترین معادن سولفات سدیم جهان را در اختیار دارد. ذخایر سولفات سدیم این معدن بیش از 45 میلیون تن برآورده شده است که در صورت استخراج و تصفیه می‌تواند علاوه بر تامین نیاز داخلی به اکثر کشورهای جهان صادر شود.

در اطراف دریاچه و کویر، گیاهان شورزاری وجود دارد که به قره‌داغ معروف است. این گیاه که بومی منطقه می‌باشد همانند سدی پیش روی شن‌های روان را گرفته و به صورت چتری بزرگ شاخه‌های خود را روی تپه‌های ماسه‌ای می‌گستراند.

ریشه‌های این گیاه به سرعت در داخل تپه‌های ماسه‌ای نفوذ کرده و مانع پراکندگی ماسه‌ها می‌شود. این گیاه که به قهرمان کویر مشهور شده به صورت طبیعی باعث تثبیت شن های روان گردیده و هم اکنون حدود 39 هزار هکتار از زمین های اطراف کویر را پوشانده است.

چشمه چپقلی

این چشمه در دامنه شمالی "باغ برآفتاب" در جنوب سه راهی اراک - ملایر – شازند قرار دارد. این چشمه در بالای درهای بسیار زیبا واقع شده‌ است که پس از رسیدن به بالای دره و در کنار چشمه به هر تازه از راه رسیده‌ای جانی تازه می‌بخشد. آب و هوای پاک ولطیف و چشمه جوشان با آب بسیار خنک و گوارایش خاصیت درمانی و تقدیس آن (به گفته اهالی و مراجعه کنندگان)باعث جذب عده‌ای از علاقمند به طبیعت شده که اکثراً پس از استفاده ازآب چشمه مقداری از آن را با خود می‌برند.

غار هیزج

در غرب استان مرکزی و شمال غربی اراک در شهرستان کمیجان و روستای هیزج غار بزرگی در دامنه شمال غربی کوه قوزی قشلاق قرار دارد که به غار هیزج معروف است. این غار با غار قلعه جوق حدود 6 کیلومتر فاصله دارد. دهانه غار در بین قلعه مخروبه‌ای باز می‌شود که آن را زاغه دره‌سی می‌نامند. از بقایا و آثار بجا مانده، این نکته استنباط می‌شود که بدلیل موقعیت طبیعی و پناهگاهی غار، در اطراف آن دژ و سنگرهای دفاعی ساخته‌اند و ساکنان اطراف آن در هنگام ضرورت یا جنگ به درون غار پناه می‌برده‌اند. در دهانه ورودی غار دیوار سنگر مانندی وجود دارد که برای دفاع از هجوم دشمنان به درون غار ساخته شده است.

غار کیخسرو

این غار که به شازنده، کیخسرو و شاه کیخسرو معروف است در فاصله 35 کیلومتری جنوب غرب شهر اراک و در قله کوه مرتفع شاه‌زنده از رشته کوه راسوند قرار دارد. ارتفاع این غار از سطح دریا حدود 2890 متر است. دهانه ورودی غار به سمت غرب است و درون غار یک دهلیز باریک به طول 18 متر، عرض متوسط 6 متر و ارتفاع 3 متر قرار دارد.

غار کیخسرو جایگاه ویژه‌ای در اسطوره‌های ایران باستان داشته و در نزد زرتشتیان جهان به عنوان یکی از مکان‌های مقدس بشمار می‌رود. هر ساله تعداد زیادی از علاقمندان بویژه زرتشتیان ساکن ایران و همچنین کشور هندوستان جهت زیارت و ادای نذر به این مکان می‌آیند. روی دیوارهای غار اسامی پلهوان‌های ایرانی از جمله پولاد تیرانداز و سیاوش شهریار حک شده است.

غار قلعه جوق

این غار در نزدیکی روستای چهرقان از توابع بخش وفس اراک در کوهی به نام قوزی قشلاق (در زبان محلی یعنی سایه رو) واقع شده است. این غار بوسیله انسان و در دل کوه حفر شده و دارای سه مدخل است. در گذشته نردبانی در پای آن قرار داشت که رفتن به درون آن را آسان می‌کرد، اما امروزه آن نردبان از بین رفته و بدون وسایل کوهنوردی رفتن به درون غار ممکن نیست. علاوه برآن دسترسی به آن کمی مشکل است. برخی معتقدند که این غار یا دهلیز به منظور دفن مردگان در آئین زرتشت بوده و در واقع باید آن را آرامگاه دانست.

غار سوله خونزا

در جنوب شهرستان اراک و در نزدیکی روستای شمس آباد، در دامنه کوهی به همین نام، غار سوله خونزا واقع شده است. غار دارای دو دهانه است. دهانه اول 37 متر طول و 5/1 متر عرض و دهانه دوم که در ارتفاع بالاتر قرار دارد 47 متر طول و یک متر عرض و 5/1 متر ارتفاع دارد. در انتهای غار حوضچه‌هایی ساخته شده است که جنس دیواره‌های آن از ساروج بوده و دارای آب خنک و گوارایی است. احتمال می‌رود در گذشته این غار برای پناهگاه مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

موقعیت طبیعی و شکارگاهی شمس‌آباد با چشمه‌های فراوان آن منطقه زیبایی را برای جلب گردشگران علاقمند به طبیعت ایجاد کرده و وجود این غار بر غنای جاذبه‌های منطقه افزوده است.

غار سفید خانی

در جنوب غربی اراک و در رشته کوه سفیدخانی (کوه تخت) از توابع شهر سنجان به فاصله 18 کیلومتر از شهر اراک، غار طبیعی سفیدخانی وجود دارد. این کوه در ارتفاع 3118 متری از سطح دریا واقع شده و تقریباً در تمام ایام فصل زمستان و بهار پوشیده از برف است. در گذشته روستائیان برای مصارف شهری از یخچال‌های طبیعی این کوه، یخ و برف مورد نیاز خود را تامین می‌کردند. با توجه به برفگیر بودن این ارتفاعات ، چشمه های متعددی از آن سرچشمه می‌گیرد که از مهمترین آنها می‌توان به چشمه چپخلی (چپقلی) اشاره نمود که آب بسیار گوارایی داشته و برای بیماری‌های مجاری ادرار و سنگ مثانه مفید است.

در دامنه این رشته کوه غار سفید خانی قرار دارد که دهانه ورودی آن 70×40 سانتیمتر بوده و عمود بر غار است. در بالای دهانه غار دودکش بزرگی به صورت تنور دهانه باز دیده می‌شود که در اصطلاح علمی به آن دودکش جن می‌گویند. در اصطلاح محلی از آن به ایوان عباس قیلخان یاد می‌شود.

در کف این غار حوضچه پر آب بزرگی به عمق 7 متر، عرض 3 متر و طول 5 متر وجود دارد که از آب‌های نفوذی برف و باران تغذیه می‌شود. از سقف غار نیز قندیل‌های زیبایی به شکل ستون، آویزان است که از آنها آب به کف غار جاری شود. این قندیل‌ها بر اثر محلول‌های آهکی پدید آمده و شکل‌های استالاکتیکی را بوجود آورده است.

غار آسیلی

این غار نزدیک روستای آمان‌آباد و در غرب روستای انجدان قرار دارد. طول کلی غار 5/73 متر و عرض آن 8 متر است. در داخل این غار حوضچه‌هایی قرار دارد که دیواره‌های آن یک پارچه از مواد آهکی و بلورهای منشوری استالاکتیتی پوشیده شده است . مدخل آن با داری دو دریچه دایره شکل است که ستونی به محیط یک متر، دیواره وسطی این دو دریچه را تشکیل می‌دهد.  

منبع: میراث آریا

نقش گردشگری عشایری در توسعه جوامع محلی

  کوچ عشایر همواره یکی از زیباترین جاذبه های گردشگری ایران به شمار می رود که اگر مورد توجه قرار گیرد می تواند سهم عمده ای از درآمد گردشگری را عاید کشور کند.

عشایر همیشه یادآور کوچ و زندگی دسته جمعی بوده اند، عشایر و نوع زندگی آنها، زبان ، موسیقی ، غذاهای محلی ، پوشاک ، ترانه ، صنایع دستی ، رقص و لباس های محلی به همراه آیین هایی مانند جشن های محلّی و عروسی همیشه ازمهمترین جاذبه های ایلات و عشایر بوده است.

کوچ سنتی گله های عشایری از ییلاق به قشلاق و بالعکس مناظر طبیعی زیبای مسیر کوچ از جمله آبشارها، تنگه ها، جنگل ها و مراتع سرسبز و رودخانه ها از دیگر جاذبه های گردشگری مناطق عشایری است.

عشایر کسانی هستند که کوچ نشین اند، کسانی که زندگی و خانه و کاشانه شان را حداقل سالی دو بار همراه با دام و سر پناه خود مسیر ییلاق به قشلاق و بالعکس را طی می کنند .

 

گردشگران بسیاری در سراسر جهان هستند که تمایل دارند از نزدیک سبک زندگی این مردمان زحمتکش را مشاهده کرده و چند روزی را در کنار آنان نظاره گر فعالیت هایی چون دوشیدن شیر، تهیه ماست، کره گیری، روغن گیری، پشم چینی، قالی بافی و بسیاری کارهای دیگر باشند.

 

با توجه به پراکندگی عشایر در بخش وسیعی از کشور هر یک براساس ویژگی های جغرافیایی و اقلیمی محیط زیست خود دارای فرهنگ، گویش، آداب و رسوم، پوشش و حتی نوع کوچ (عمودی و افقی) خاص خود را دارا هستند و از این حیث سبب شده اند جامعه عشایری ایران نیز سیمایی متنوع و گوناگون داشته باشند. این امر موجبات پویایی هر چه بیشتر گردشگری عشایری را برای متولیان امر فراهم می کند تا برنامه های گوناگونی را بر حسب سلیقه گردشگران تنظیم کنند.

آنچه که درصنعت گردشگری از اهمیت بالایی برخوردار است تنوع و گوناگونی فرهنگ میان عشایر است که زمینه بسیار مناسبی را برای استقبال گردشگران فراهم می کند.

برای نمونه گردشگری که برای یک بار به مناطق عشایری استان بوشهر یا خوزستان سفر کرده برای بار دوم علاقمند تجربه حضور در میان عشایر آذربایجان یا اردبیل خواهد بود. البته این سفر دوباره گردشگر مستلزم رضایت از سفر قبلی، احساس امنیت و برنامه ریزی صحیح واز همه مهمتر تبلیغات درست و گسترده است که در صورت نبود موارد فوق نه تنها بازگشت صورت نخواهد گرفت بلکه سبب تبلیغات منفی نیز خواهد شد.

جاذبه های گردشگری -به طور کلی جاذبه های گردشگری عشایری را می توان به موارد ذیل طبقه بندی کرد: چادر،یکی از زیباترین جاذبه ها در این خصوص نوع سر پناه عشایر نقاط مختلف است

تصور همراه شدن با انسان هایی که ساده و سبک بار سفر می کنند و هر روز با طی مسیری چند فرسخی سیاه چادر خود را در این دشت و صحرا برافراشته می کنند برای بسیاری از گردشگران هیجان انگیز است و آنان نیز علاقمند تجربه کردن این سبک زندگی هستند.

اقامتگاهی که با هتل های امروزی تفاوت های بسیاری دارد .آنچه جذابیت زندگی در چادر را برای گردشگران صد چندان کرده ودر واقع بدان روح می دمد، ویژگی های فرهنگی عشایر در مواردی چون بر پایی جشن ها است که به سبب تنوع و زیبایی یکی از راه های اصلی جذب توریسم محسوب می شود.

تنوع غذا، شیوه غذا خوردن، پخت نان، اعتقادات و باورها، نوع ارتباط افراد ایل با یکدیگر و کارهای روزمره عشایر همچون شیر دوشی، ماست زنی، کره گیری، موسیقی، ترانه و صنایع دستی ا زجمله این قابلیت هاست.

نقش زنان در پیشبرد گردشگری عشایری

زنان عشایری زنان قدرتمندی هستند که بخش عمده ای از مسئولیت های زندگی کوچ نشینی بر دوش آنها است. مسئولیت هایی که هر کدام در ذهن گردشگران چون یک جاذبه از سبک خاصی از زندگی تجلی پیدا می کند. تربیت کودکان، قالی بافی، جاجیم بافی، شیر دوشی، ماست زنی، کره گیری و بسیاری فعالیت های دیگر در ایل از سوی زنان انجام می گیرد.

 

 برای گسترش گردشگری عشایری در ابتدا باید به زنان عشایری آموزش های کافی را ارائه کرد و بر اساس نقش مهم و موثری که آنان در خانواده و ایل دارند به بهبود کیفیت گردشگری عشایری کمک کرد چرا که در بسیاری از موارد در ذهن مردم کوچ نشین تصویر مناسبی از یک گردشگر وجود ندارد و گردشگر بیشتر بیگانه ای تصور می شود که تصور می شود که قصد حضور در زندگی شخصی مردم ایل را دارد. البته نباید گمان برد که مردم عشایر مهمان نواز نیستند، بلکه بعکس مردم کوچ نشین انسان هایی بسیار ساده، بی آلایش و مهمان نوازند. 

منبع: خبرگزاری میراث آریا

اشتغال زنان در صنایع‌دستی برای نظام اهمیت دارد

 

  فعالیت زنان در عرصه صنایع‌دستی می‌تواند مانع آسیب‌های اجتماعی، استرس و روان پریشی در زنان شود.

 معاون هنرهای سنتی و صنایع‌دستی کشورمان با حضور در اولین نشست نمایندگان امور بانوان سازمان‌ها و دستگاه‌های دولتی در دولت دهم با بیان این مطلب گفت: زنان همچنین با اشتغال زایی می‌توانند نقش مؤثری در ارتقاء وضعیت اقتصادی خانوارها داشته باشند.

تهمینه دانیالی ادامه داد: بر اساس بر آوردهای انجام شده در معاونت هنرهای سنتی و صنایع‌دستی بیش از 70 درصد فعالان این حوزه را زنان تشکیل می‌‌دهند.

وی تصریح کرد: صنایع‌دستی در کشور بیش از 250 رشته و 15 زیر گروه را شامل می‌شود که جمعیتی بالغ بر 2 میلیون و 500 هزار نفر به صورت متمرکز در این زمینه مشغول به فعالیت هستند.

معاون هنرهای سنتی و صنایع‌دستی با اشاره به اینکه گروه هدف این معاونت را بیش از یک میلیون و 700 هزار نفر تشکیل می‌دهند، اظهار داشت: موضوع توانمندسازی و اشتغال زایی این گروه برای نظام جمهوری اسلامی اهمیت فراوان دارد .

دانیالی اضافه کرد: با تکیه بر سخن مقام معظم رهبری که همیشه فصل الخطاب بوده باید مسأله صنایع‌دستی جدی گرفته شود و به آن توجه ویژه داشت.

این مقام مسئول با تأکید به نقش اطلاع رسانی اقلام و تولیدات صنایع‌دستی در طول تاریخ کشورمان، گفت: زمانی که صنایع‌دستی خود را با زمانه تطبیق دهد ماندگار می‌شود و به طور حتم انتقال دهنده پیام خواهد بود و به عنوان یک رسانه کاربرد دارد.

وی در ادامه اظهار داشت: راهکارهای اجرایی مشترکی میان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت بهداشت، مرکز امور زنان و خانواده، با محوریت سازمان میراث فرهنگی می‌توان در نظر گرفت که حمایت از رسانه‌ها برای اشاعه و گسترش فرهنگ صنایع‌دستی از جمله این راهکارها است.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: در خواست من از تمام فعالان عرصه زنان این است که در آموزش و ترویج صنایع‌دستی و هنرهای سنتی که ریشه در باورها و فرهنگ ملی و اسلامی کشورمان دارد، کوشا باشند.

منبع: خبرگزاری میراث آریا

صنایع دستی فرصتی مناسب برای ایجاد اشتغال

صنایع دستی؛یکی از مهمترین صنایع اشتغال زای کردستان

صنایع‌دستی کرمانشاه در یک نگاه