عرضه طرح کارآمدی مصرف انرژی در صنعت هتلداری

 سازمان توریسم جهانی طرح HES E-toolkit یا جعبه ابزار الکترونیکی برای کارآمدی مصرف انرژی در صنعت هتلداری را با هدف مدیریت مصرف انرژی و کاهش عوارض ناشی از انتشار کربن ارائه کرده است که تامین امکانات لازم برای سرمایه گذاری های بیشتر در این زمینه از اهداف کلیدی در طراحی این جعبه ابزار الکترونیکی اعلام شده است.
 این جعبه ابزار الکترونیکی که می تواند نقش موثری بر کاهش عوارض مخرب در صنعت توریسم ایفا کند به مدیزان هتل ها کمک می کند ضمن افزایش منافع تجاری درکسب و کارخود، عوراض منفی ناشی از آلودگی های زیست محیطی را در صنعت هتلداری کاهش دهند.
 جعبه ابزار روش های کارآمد در مصرف انرژی هتل ها که توسط کارشناسان فعال در سازمان توریسم جهانی طراحی شده قرار است در دومین کنفرانس HES  که باعنوان «جعبه ابزار نوآورانه کارامدی انرژی برای هتل ها» طی برگزاری نمایشگاه فیتور و در تاریخ 20 ژانویه 2011 درمادرید عرضه شود.
 
HES E-toolkit امکان استفاده آسان از نرم افزارهایی ویژه را فراهم می کند که به منظور کاهش عوارض منفی بخش مهمان پذیری بر محیط زیست و مبارزه با تغییرات آب و هوایی طراحی شده است.
 این جعبه ابزار الکترونیکی با اهداف اجرایی برای تمام هتلداران و به منظور اندازه گیری مصرف انرژی و ارائه سودمند ترین سرمایه گذاری های جایگزین دربخش روش های کارآمدتر و نیز کاربرد انرژی های تجدید پذیر تهیه و عرضه شده است.
 این جعبه پس از دو سال تحقیق و بررسی توسط متخصصان برتر انرژی و انجام انواع آزمایش هابرای نخستین بار در دومین کنفرانس HES که طی آن شرکت کنندگان مختلف از مقصدهای پایلوت گردشگری که نسخه ای از این جعبه ابزار الکترونیکی را مورد آزمایش قرارداده اند، تجارب خود را در اختیار دیگر شرکت کنندگان قرار می دهند.
علاوه بر این تهیه کنندگان اصلی این فناوری ها و نیز آژانس های برتر مدیریت انرژی در اروپا نیز آخرین دستاوردهای خود را در زمینه نوآوری های تکنولوژی در حوزه مصرف انرژی در بخش هتلداری در معرض دید همگان قرار می دهند.
 بنا به گزارش سازمان توریسم جهانی در جریان برگزاری کنفرانس فیتور مادرید این جعبه ابزار در اختیار تمامی واحدهای هتلداری و فعالان صنعت مهمان پذیری که از پیش قرارداد همکاری با پروژه روش های کارآمدی انرژی سازمان توریسم جهانی داشته اند، بدون پرداخت هزینه قرار می گیرد.
 جعبه ابزار الکترونیکی کارآمدی مصرف انرژی با روش هایی آسان برای کاربران امکان تهیه گزارش هایی را می دهد که نشان دهنده آن است که چه میزان انرژی توسط هر هتل مصرف شده و در ضمن امکان مقایسه داده ها را با دیگر تاسیسات مصرف کننده فراهم می کند. همچنین برآورد نهایی نیز از میزان عوارض منفی زیست محیطی از نظر مصرف انرژی در هتل مورد نظر ارائه کرده و درنهایت پیشنهادهایی را نیز درزمینه آخرین فناوری های موجود در حوزه انرژی مطرح می کند.
 همزمان با برگزاری این کنفرانس و در راستای دستیابی به اولین نسخه این جعبه ابزار در ژانویه 2010 نمایشگاه فیتور و سازمان توریسم جهانی برای دومین بار فضای نمایشگاهی ویژه ای نیز به بخش انرژی و توریسم اختصصا داده اند که با عنوان فیتور سبز از 19 تا 23 ژانویه 2011 برگزار می شود.
 
هتلداران و فعالان این صنعت فرصت مناسب برای دیدار مستقیم با متخصصا ن انرژی خواهند داشت تا ضمن کشف روش های مناسب در مدیریت مصرف انرژی و کاهش هزینه های عملیاتی، درکاهش عوارض مخرب زیست محیطی در فعالیت های هتلداری نیزبا راه های نوین و آسان تر موجود، آشناشوند.
 پروژه HES سازمان توریسم جهانی درواقع نوعی پاسخ گویی به چالش های موجود در حوزه محیط زیست و تغییرات آب و هوایی است.
 این پروژه با همکاری های مشترک سازمان های دیگری چون آژانس اروپایی برای رقابت درعرصه نوآوری و کاربرد فناوری ها در همکاری با برنامه زیست محیطی سازمان ملل متحد و نیز اتحادیه بین المللی هتل ها و رستوران ها ، همچنین شورای انرژی های تجدید پذیر اروپا ، آژانس محیط زیست و مدیریت انرژری فرانسه در دست اقدام است. هدف از اجرای این طرح مشخصا افزایش کارآمدی انرژی به میزان 20 درصد و استفاده از انرژی های تجدید پذیر به میزان 10 درصد در هتل های کوچک و متوسط اروپا اعلام شده است.
 این تلاش ها به عنوان بزرگ ترین تلاش کشورهای اروپایی در زمینه انرژی به عنوان پروژه منتخب شرکای رسمی کمپین انرژی های پایدار در کشورهای اروپایی معرفی شده است.

منبع: خبرگزاری میراث فرهنگی

صنعت گردشگری در خدمت صلح جهانی

هدفی که از سوی موسسه بین المللی صلح از طریق گردشگری دنبال می شود ...  

موسسه بین المللی صلح از طریق گردشگری (IIPT) در ۱۹۸۶، سال بین المللی صلح سازمان ملل، با این نگرش تاسیس شد تا سفر و گردشگری را به عنوان «اولین صنعت صلح جهانی» مطرح کند صنعتی که درجهت ارتقا و حمایت از این باوراست که هرگردشگر بالقوه «سفیرصلح» است. این موسسه در زمان تنش بین شرق و غرب تاسیس شد، زمانی که شکاف بین مناطق فقیر و غنی جهان در حال گسترش و محیط زیست در مسیر انهدام قرار گرفته بود و تروریسم بین المللی در سیر صعودی قرار داشت. در حقیقت تشکیل این موسسه پاسخ صنعت سفر و گردشگری به این مسائل جهانی و نقش آفرینی بزرگ ترین صنعت جهان در هر یک از این زمینه ها بود. به عبارت دیگر بزرگ ترین صنعت جهان حتی برپایه منافع شخصی مسوولیتی را برای ایفای نقش در این زمینه ها برعهده داشت.با درک این مساله که گردشگری و سفر به بزرگ ترین صنعت جهان تبدیل خواهد شد و با این باورکه صنعت گردشگری باید در خدمت «اهدافی برتر» یعنی مشارکت وسیع تر صنعت در خدمت به جامعه قرار گیرد موسسه بین المللی صلح از طریق گردشگری تاسیس شد. 

ماموریت موسسه 
پایبندی به تبدیل سفر و گردشگری به نخستین موسسه صلح جهانی با ارتقای این باور که هر گردشگر بالقوه سفیر صلح است. 

دستاوردهای موسسه بین المللی صلح از طریق گردشگری 
موسسه بین المللی صلح از طریق گردشگری از بدو تاسیس در ۱۹۸۶ از توانایی میزبانی خود برای گردهم آوردن سران کشورها، رهبران جهانی و رهبران تمام بخش های صنعت سفر و گردشگری و نیز رهبران فرهنگی، ورزشی، محیط زیست و توسعه اجتماعی اقتصادی به منظور ارتقای «هدف برتر» گردشگری و آگاهی از توانایی عظیم بزرگ ترین صنعت جهان در ایجاد «فرهنگ صلح از طریق گردشگری» بهره برده است. 

نخستین کنفرانس بین المللی این موسسه تحت عنوان گردشگری نیروی حیاتی صلح در ۱۹۸۸ در ونکوور برگزار شد که شعار صلح و توسعه از طریق جنبش گردشگری را مطرح کرد. براساس این کنفرانس و به دنبال آن موسسه نقش اصلی گردشگری را در موارد زیر ارتقا بخشیده است: 

ـ ارتقای آگاهی و همکاری بین المللی در بین ملت ها

ـ محافظت از محیط زیست و حفظ چندگونگی زیستی

ـ تقویت مبانی فرهنگی و حفظ ارزش میراث ها

ـتوسعه پایدار

ـ کاهش فقر

ـ ترمیم آسیب های ناشی از درگیری ها.

کنفرانس های جهانی بعدی (۱۹۹۴ مونترال و ۱۹۹۹ گلاسکو) پایه گذار سه گردهمایی سران جهانی به منظور صلح از طریق گردشگری در امان اردن (۲۰۰۰)، ژنو در سوئیس (۲۰۰۳) و پاتایا در تایلند (۲۰۰۵) و چهار کنفرانس آفریقایی نلسپرویت آفریقای جنوبی (۲۰۰۱)، دارالسلام تانزانیا (۲۰۰۳)، لوساکا در زامبیا (۲۰۰۵) و کامپالا در اوگاندا (۲۰۰۷) بوده است. گردهمایی های کوچک تری در ترکیه، یونان، ایتالیا، اسرائیل و اردن و کنفرانس های مجمع عمومی موسسه در استرالیا، کارائیب و پاکستان برگزار شده است.

طی ۲۰ سال اخیر بیش از پنج هزار نفر از ۱۲۰ کشور گردهم آمده اند تا تجارب، آرمان ها، نگرش ها، دانایی و وفاداری به دیدگاه موسسه را در مورد تبدیل سفر و گردشگری به نخستین صنعت «صنعت صلح جهانی» به مشارکت گذارند. هزاران تن دیگر تحت تاثیر پوشش رسانه ای کنفرانس قرار گرفته اند، تقریباً ۱۰۰۰ مورد مطالعه از «دستاوردهای موفقیت آمیز» و الگوهای «بهترین عملکرد» در جهت نمایش «هدف برتر گردشگری» و ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، زیست محیطی و سیاسی آن ارائه شده است.

از افراد شاخص می توان پاپ ژان پل دوم، رونالد ریگان رئیس جمهور اسبق آمریکا، بعضی سران آفریقایی، برندگان جوایز صلح نوبل، بعضی سران کشورهای آمریکای مرکزی، فرانچسکو فرانجیالی دبیرکل کنونی سازمان جهانی گردشگری و گروه کثیری از وزرای کشورهای مختلف، مسوولان سازمان های مردم نهاد بین المللی و شخصیت های اقتصادی بین المللی را می توان نام برد.

بیانیه های کنفرانس ها 
ـ مجمع کلمبیا اولین کنفرانس جهانی ونکوور ۱۹۹۸

اعلام گردشگری به عنوان عامل ارتقای درک متقابل، اعتماد و حسن نیت، کاهش نابرابری های اقتصادی، بهبودبخش کیفیت زندگی، حفظ و پیشگیری سلامت محیط زیست طبیعی و ساخت بشر و مشارکت در راهبرد حمایت جهانی از توسعه پایدار.

ـ بیانیه امان نخستین نشست سران جهان امان ۲۰۰۰

این بیانیه که به عنوان سند سازمان ملل پذیرفته شد در بخشی از خود دارای عبارت زیراست: «دستیابی جهانی به صنعت گردشگری در بهبود گفت وگوهای صلح، برقراری ارتباط بین جوامع غنی و فقیر جهان و آسیب های ناشی از درگیری ها به کار گرفته شود.»

ـ بیانیه تسالونیکی کنفرانس تسالونیکی ۲۰۰۱

ـ راهنمای کنفرانس آفریقای قرن بیست ویکم برای صلح و کاهش فقر از طریق گردشگری نخستین کنفرانس آفریقایی این موسسه در نلسپرویت آفریقای جنونی ۲۰۰۲

ـ برنامه عمل تانزانیا دومین کنفرانس آفریقایی موسسه، دارالسلام تانزانیا ۲۰۰۳

ـ بیانیه لوساکا سومین کنفرانس آفریقایی موسسه، لوزاکا زامبیا ۲۰۰۵

برگزیده نتایج کنفرانس ها و گردهمایی های سران

ـ آگاهی وسیع بین المللی نسبت به توانایی گردشگری و سفر در مشارکت وسیع تر در زمینه اهداف اجتماعی و جهانی از جمله فضای اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی، اقتصادی و سیاسی جامعه و جامه حقیقت پوشاندن به جهانی صلح آمیز، عادلانه و پایدار

ـ معرفی دیدگاه گردشگری پایدار در نخستین کنفرانس جهانی در ونکوور ۱۹۸۸ چهار سال قبل از نشست سران در ۱۹۹۲ ریو

ـ مضمون دومین کنفرانس جهانی در ۱۹۹۴ مونترال «ایجاد جهانی پایدار از طریق گردشگری» و اولین مرحله ارائه «دستاوردهای موفقیت آمیز و الگوهای بهترین عملکرد» گردشگری پایدار

ـ اعلام شهر پاتایا در تایلند به عنوان شهر صلح «در سومین گردهمایی سران»

ـ تسهیل یادداشت تفاهم بین موسسه گردشگری پاسیفیک آسیا (پاتا) و اتحادیه گردشگری آفریقا (آتا) با هدف تقویت «رابطه گردشگری آسیا آفریقا، دوستی و همکاری»

ـ شناسایی رهبران جهان به عنوان سفرای صلح

ـ اوگاندا به عنوان نخستین کشور جهان در زمینه قانونگذاری گردشگری در حمایت از اهداف توسعه هزاره سازمان ملل

¦پیگیری میراث آوارگی آفریقایی ها (ADHT) براساس نظر دیوید آلن وزیر کشور برمودا در نخستین گردهمایی سران موسسه در امان. «هدف پیگیری میراث آوارگی آفریقایی ها و مشخص ساختن، حفظ و بهبود بخشیدن به مناطق تاریخی مربوط به رشد و پیشرفت آفریقایی تباران است.»

ـ قرار است اوگاندا، آفریقای جنونی و سایر کشورهای آفریقایی آثار و مکان های مربوط به ADHT را به عنوان نتیجه چهارمین کنفرانس این موسسه در آفریقا معرفی کنند.

ـ اعلام صلح ملی از طریق هفته گردشگری در رابطه با دو کنفرانس اخیر آفریقایی در زامبیا و اوگاندا

ـ تشویق گفت وگوهای بین ادیان

ـ ایجاد یادمان شهدای اوگاندا

ـ اتحاد راهبردی با سه موسسه بزرگ گردشگری جوانان جهان؛ فدراسیون بین المللی مهمانسراهای جوانان، فدراسیون سازمان های گردشگری جوانان و کنفدراسیون بین المللی گردشگری دانشجویان به منظور ارتقای نقش گردشگری جوان در «ایجاد فرهنگ صلح»

ـ برنامه بین المللی پیشگامی مهمانسراهای جوانان تحت عنوان مهمانسرا برای صلح و تفاهم بین المللی در همکاری با موسسه بین المللی صلح از طریق گردشگری

ـ اعلام مهمانسراهای جوانان در کشورهای جنوب آفریقا

ـ انتشارات تحت عنوان گردشگری نیروی حیاتی صلح در ۱۹۸۸

ـ ارائه مقطع تحصیلی صلح از طریق برنامه گردشگری در موسسه مرکز ممتاز جهانی تفریح در دانشگاه واگنینگن با مشارکت دانشگاه سیدنی

ـ تلفیق صلح از طریق گردشگری در برنامه های آموزشی کالج ها و دانشگاه ها و موضوع بورس های تحقیقاتی برای استادان و دانشجویان

ـ مجمع اکوادور و مجمع رهبری جوانان دانشجویان در کنفرانس ها و گردهمایی های موسسه فوق

ـ مشارکت دانشگاه ماکرره اوگاندا با دانشگاه های ممتاز استرالیا

ـ اهدای بورس به دانشجویان در هر منطقه جهان به شرط ارائه بهترین مقاله در زمینه ایجاد فرهنگ صلح از طریق گردشگری

ـ نخستین بورس به گروه چند نظامه دانشجویان نویسنده بهترین مقاله در زمینه مشارکت گردشگری به اهداف توسعه هزاره سازمان ملل

ـ جایزه به اشخاص و سازمان ها به یادبود توفیقات چشمگیری که در تفاهم بین المللی، همکاری و صلح حاصل شده است.

ـ اولین جایزه موسسه بین المللی صلح از طریق گردشگری به خاطر یک عمر توفیق

ـ اعلام شهرهای خواهرخوانده

ـ رونق پل گردشگری، دوستی و همکاری آسیا آفریقا

ـ نخستین نمایشگاه رسانه ای آفریقا با مشارکت روزنامه نگاران، دبیران و ناشران آفریقایی، اروپایی و آمریکای شمالی متعهد به تقویت تصویر بین المللی آفریقا.

برنامه بوستان های صلح جهانی
بیش از ۴۵۰ بوستان صلح از ۱۹۹۹ و با برنامه بوستان صلح در کانادا به یادبود صد و بیست و پنجمین سال استقلال کانادا در سال ۱۹۹۹ در شهرهای جهان احداث شده است. بوستان های صلح در ایالات متحده، اردن، اسکاتلند، ایتالیا، یونان، ترکیه، آفریقای جنوبی، تانزانیا، اوگاندا، فیلیپین، تایلند و جامائیکا نیز احداث شده اند. نکته قابل توجه بوستان های صلح در بتانی در ماورا اردن جایگاه تعمید حضرت عیسی است که طرح پارک های جهانی صلح در یازدهمین ساعت از یازدهمین روز از یازدهمین ماه سال ۲۰۰۰ راه اندازی شد. نخستین سال دهه به عنوان میراثی از نخستین گردهمایی جهانی در زمینه صلح از طریق گردشگری در امان اردن، پرل هاربر هاوایی به یادبود دگ هامرشولد دبیرکل فقید سازمان ملل، پارک صلح یادبود چهلمین سالگرد سقوط هواپیمای هامرشولد به اتفاق ۱۱ همکارش در حین سفر صلح به کنگو در اندولای زامبیا، ۸۰۰ جریب پارک صلح IIPT با مشارکت مرکز بین المللی فرهنگی تانزانیا در باگامویو به عنوان پایگاه میراث جهانی یادمان شهدای اوگاندا به عنوان پایگاه میراث جهانی و آبشار ویکتوریا در زامبیا یکی از هفت عجایب طبیعی جهان نامگذاری شده است.

قوانین اخلاقی و رهنمودهای گردشگری پایدار
به دنبال اجلاس زمین در ۱۹۹۲ در ریو IIPT نخستین قوانین اخلاقی و رهنمودهای گردشگری پایدار را در ۱۹۹۳ ایجاد کرد. این مواد از صنعت گردشگری کانادا اقتباس شده و به عنوان الگویی برای ایجاد رهنمود در سایر ملت های جهان مورد استفاده قرار گرفت. همچنین رهنمودهایی از برنامه برگ سبز اتحادیه گردشگری پاسیفیک آسیا اقتباس شده است.

برنامه برگ سبز پاسیفیک آسیا
رهنمودهای ارائه شده برای اتحادیه پاسیفیک آسیا.

نخستین مطالعه بین المللی گردشگری و توسعه پایدار و نخستین مطالعه را به منظور مشخص کردن قوانین رفتار و الگوهای بهترین عملکرد در مورد گردشگری، محیط زیست و توسعه پایدار به اجرا گذاشت.

اصول عقیدتی IIPT درباره گردشگر صلح
این اصول عقیده که حاصل نخستین کنفرانس جهانی IIPT در ۱۹۹۸ ونکوور است به طور گسترده در سطح جهان منتشر شده و به عنوان مبنای فلسفی و اخلاقی گردشگرانی که آرزوی عنوان «سفیر صلح» را دارند مورد استفاده قرار گرفته است.

منبع: خبرگزاری آفتاب

جهانگردی، ابزاری برای صلح و گفتگوی تمدنها

شب یلدا شب زایش خورشید و آغاز سال نو میترایی

رضا مرادی غیاث آبادی

   دیر زمانی است که مردمان ایرانی و بسیاری از جوامع دیگر، در آغاز فصل زمستان مراسمی را برپا می‌دارند که در میان اقوام گوناگون، نام‌ها و انگیزه‌های متفاوتی دارد. در ایران و سرزمین‌های هم‌فرهنگ مجاور، از شب آغاز زمستان با نام «شب چله» یا «شب یلدا» نام می‌برند که همزمان با شب انقلاب زمستانی است. به دلیل دقت گاهشماری ایرانی و انطباق کامل آن با تقویم طبیعی، همواره و در همه سال‌ها، انقلاب زمستانی برابر با شامگاه سی‌ام آذرماه و بامداد یکم دی‌ماه است. هر چند امروزه برخی به اشتباه بر این گمانند که مراسم شب چله برای رفع نحوست بلندترین شب سال برگزار می‌شود؛ اما می‌دانیم که در باورهای کهن ایرانی هیچ روز و شبی، نحس و بد یوم شناخته نمی‌شده است. جشن شب چله، همچون بسیاری از آیین‌های ایرانی، ریشه در رویدادی کیهانی دارد.

خورشید در حرکت سالانه خود، در آخر پاییز به پایین‌ترین نقطه افق جنوب شرقی می‌رسد که موجب کوتاه شدن طول روز و افزایش زمان تاریکی شب می‌شود. اما از آغاز زمستان یا انقلاب زمستانی، خورشید دگرباره بسوی شمال شرقی باز می‌گردد که نتیجه آن افزایش روشنایی روز و کاهش شب است. به عبارت دیگر، در شش‌ماهه آغاز تابستان تا آغاز زمستان، در هر شبانروز خورشید اندکی پایین‌تر از محل پیشین خود در افق طلوع می‌کند تا در نهایت در آغاز زمستان به پایین‌ترین حد جنوبی خود با فاصله ۵/۲۳ درجه از شرق یا نقطه اعتدالین برسد. از این روز به بعد، مسیر جابجایی‌های طلوع خورشید معکوس شده و مجدداً بسوی بالا و نقطه انقلاب تابستانی باز می‌‌گردد. آغاز بازگردیدن خورشید بسوی شمال‌شرقی و افزایش طول روز، در اندیشه و باورهای مردم باستان به عنوان زمان زایش یا تولد دیگرباره خورشید دانسته می‌شد و آنرا گرامی و فرخنده می‌داشتند. 

در گذشته، آیین‌هایی در این هنگام برگزار می‌شده است که یکی از آنها جشنی شبانه و بیداری تا بامداد و تماشای طلوع خورشید تازه متولد شده، بوده است. جشنی که از لازمه‌های آن، حضور کهنسالان و بزرگان خانواده، به نماد کهنسالی خورشید در پایان پاییز بوده است، و همچنین خوراکی‌های فراوان برای بیداری درازمدت که همچون انار و هندوانه و سنجد، به رنگ سرخ خورشید باشند. 

بسیاری از ادیان نیز به شب چله مفهومی دینی دادند. در آیین میترا (و بعدها با نام کیش مهر)، نخستین روز زمستان به نام «خوره روز» (خورشید روز)، روز تولد مهر و نخستین روز سال نو بشمار می‌آمده است و امروزه کارکرد خود را در تقویم میلادی که ادامه گاهشماری میترایی است و حدود چهارصد سال پس از مبدأ میلادی به وجود آمده؛ ادامه می‌دهد. فرقه‌های گوناگون عیسوی، با تفاوت‌هایی، زادروز مسیح را در یکی از روزهای نزدیک به انقلاب زمستانی می‌دانند و همچنین جشن سال نو و کریسمس را همچون تقویم کهن سیستانی در همین هنگام برگزار می‌کنند. به روایت بیرونی، مبدأ سالشماری تقویم کهن سیستانی از آغاز زمستان بوده و جالب اینکه نام نخستین ماه سال آنان نیز «کریست» بوده است. منسوب داشتن میلاد به میلاد مسیح، به قرون متأخرتر باز می‌گردد و پیش از آن، آنگونه که ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه نقل کرده است، منظور از میلاد، میلاد مهر یا خورشید است. نامگذاری نخستین ماه زمستان و سال نو با نام «دی» به معنای دادار/خداوند از همان باورهای میترایی سرچشمه می‌گیرد.

نخستین روز زمستان در نزد خرمدینانی که پیرو مزدک، قهرمان بزرگ ملی ایران بوده‌اند (که هنوز هم حامیان سرمایه‌داری لجام گسیخته اندیشه‌های عدالت‌جویانه او را سد راه منافع طبقاتی خود می‌دانند) سخت گرامی و بزرگ دانسته می‌شد و از آن با نام «خرم روز» یاد می‌کرده و آیین‌هایی ویژه داشته‌اند. این مراسم و نیز سالشماری آغاز زمستانی هنوز در میان برخی اقوام دیده می‌شود که نمونه آن تقویم محلی پامیر و بدخشان (در شمال افغانستان و جنوب تاجیکستان) است. همچنین در تقویم کهن ارمنیان نیز از نخستین ماه سال نو با نام «ناواسارد» یاد شده است که با واژه اوستایی «نوسرذه» به معنای «سال نو» در پیوند است.
هر چند برگزاری مراسم شب چله و میلاد خورشید در سنت دینی زرتشتیان پذیرفته نشده است؛ اما خوشبختانه اخیراً آنان نیز می‌کوشند تا این مراسم را همچون دیگر ایرانیان برگزار کنند. البته در تقویم نوظهوری که برخی زرتشتیان از آن استفاده می‌کتتد و دارای سابقه تاریخی در ایران نیست، زمان شب چله با ۲۴ آذرماه مصادف می‌شود که نه با تقویم طبیعی انطباق دارد و نه با گاهشماری دقیق ایرانی و نه با گفتار ابوریحان بیرونی که از شب چله با نام «عید نود روز» یاد می‌کند. از آنرو که فاصله شب چله با نوروز، نود روز است.

امروزه می‌توان تولد خورشید را آنگونه که پیشینیان ما به نظاره می‌نشسته‌اند، تماشا کرد: در دوران باستان بناهایی برای سنجش رسیدن خورشید به مواضع سالانه و استخراج تقویم ساخته می‌شده که یکی از مهمترین آنها چارتاقی نیاسر کاشان است که فعلاً تنها بنای سالم باقی‌مانده در این زمینه در ایران است. پژوهش‌های نگارنده که در سال ۱۳۸۰ منتشر شد (نظام گاهشماری در چارتاقی‌های ایران)، نشان می‌دهد که این بنا بگونه‌ای طراحی و ساخته شده است که می‌توان زمان رسیدن خورشید به برخی از مواضع سالانه و نیز نقطه انقلاب زمستانی و آغاز سال نو میترایی را با دقت تماشا و تشخیص داد. چارتاقی نیاسر بنایی است که تولد خورشید بگونه‌ای ملموس و قابل تماشا در آن دیده می‌شود. این ویژگی را چارتاقی «بازه هور» در راه نیشابور به تربت حیدریه و در نزدیکی روستای رباط سفید، نیز دارا است که البته فعلاً دیواری نوساخته و الحاقی مانع از دیدار پرتوهای خورشید می‌شود.

هر ساله مراسم دیدار طلوع و تولد خورشید و بررسی نظریه نگارنده در چارتاقی‌های ایران و از جمله چارتاقی‌های نیاسر، نویس و بتخانهٔ آتشکوه، با حضور دوستداران باستان‌ستاره‌شناسی ایرانی و دیگر علاقه‌مندان در محل چارتاقی‌ها برگزار می‌‌شود. 

منبع: ghiasabadi.com

پنج مقصد برتر گردشگری سلامت در جهان

  آیا تاکنون به ذهنتان خطور کرده است که برای معالجه و درمان خود بار سفر ببندید و به کشوری دیگر مسافرت کنید؟ اگر چنین بوده، مطمئن باشید که تنها نیستند. هزاران بیمار در جهان، این شیوه درمان را برای رهایی از بند بیماری و کسالت برگزیده‌اند.

این روزها و در تداوم سوابق پیشین،‌مشاهده می‌شود که صنعت گردشگری پزشکی، روندی رو به توسعه گرفته و هر ساله شاخه و وسعت تازه‌ای به آن اضافه می‌شود. گسترده‌ای که به گفته مؤسسات معتبر جهانی تا سال 2012 درآمدی 40 تا یکصد میلیارد دلاری را نصیب پیشگامان این صنعت خواهد کرد.

از اینرو، با توجه به رشد این صنعت و به طبع آن، رقابت کشورها در به دست آوردن مقام بهتر جهت جلب بیشتر گردشگران بیمار، بررسی و شناسایی مقصدهای ارزانتر و با کیفیت‌ بالا نیازمند صرف وقتی طولانی است که در صورت انتخابی صحیح، بهترین نتیجه را برای این دست از گردشگران در برخواهد داشت.

آنچه در ادامه می‌آید، معرفی پنج کشوری است، که در حال حاضر در رده پنج کشور نخست جذب گردشگران بیمار قرار گرفته‌اند. ( لازم به ذکر است هزینه‌های ذکر شده با هزینه‌های درمان و جراحی در آمریکا مقایسه شده است).

پاناما:

کشور پاناما معمولاً به ارائه تسهیلات درمانی کم هزینه شهرت دارد. جراحی در پاناما به مراتب ارزانتر از جراحی‌های انجام شده در آمریکا است. هزینه‌هایی در حدود 40 تا 70 درصد کمتر از آمریکا. با این وجود در مقایسه با کشورهای جنوب شرق‌ آسیا، به مراتب گران‌تر می‌باشند.

پاناما را کشوری می‌نامند که براساس معیارهایی آمریکایی بنا شده و برای گردشگران بیمار یا گردشگری پزشکی مقصدی ایمن و پیشرفته را تشکیل داده است. علاوه بر آن تمامی دستورات پزشکی در این کشور توسط متخصصان آموزش دیده در آمریکا به بیماران تجویز می‌شود. گذشته از آن واحد پول پاناما نیز دلار آمریکا است.

با توجه به همه این موارد، می‌توان گفت اقتصاد پاناما، کاملاً بر پایه درآمده‌های حاصل از خدمات پزشکی شکل گرفته است.

برزیل:

برزیل هم اینروزها،‌ خود را به عنوان مرکز جراحی‌های پلاستیک در جهان معرفی کرده است. ایو پیتناگای، جراح پلاستیک معروف برزیلی، این کشور را به مرکز توجه این صنعت در سراسر جهان تبدیل کرد. وی با مدیریتی صحیح در این حوزه، گردشگری پزشکی بومی را آنچنان توسعه‌داد که اکنون برزیل پس از ایالات متحده، رتبه دوم را در تعداد جراحی‌های پلاستیک جهان از آن خود کرده است.

کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند، موج تازه‌ای از سرمایه‌گذاری‌های مالی در بخش گردشگری پزشکی برزیل در راه است و این کشور به زودی به مرکز گردشگری سلامت جهان تبدیل خواهد شد.

گفتنی است در حال حاضر تعداد بیمارستان‌هایی که در برزیل به ارائه خدمات درمانی عمومی مشغولند بیشتر از سایر کشورهای خارج از آمریکا است.

مالزی:

صنعت گردشگری پزشکی مالزی به تازگی پیشرفتی قابل ذکر داشته و همسو با توسعه دیگر صنایع‌ این کشور مسیر رو به رشدی را در پیش گرفته است. براساس آمارهای رسمی، مالزی به لطف خدمات پزشکی پیشرفته خود، موفق به جذب گردشگران بی‌شماری شده است.

به گونه‌ای که از تعداد 75 هزار گردشگر بیمار در سال 2001 به 297 هزار نفر در سال 2006 افزایش داشته است. در حال حاضر، شاخه‌های متعددی از علم پزشکی همچون جراحی پلاستیک، قلب و دندان در این کشور انجام می‌گیرد که هزینه‌ای به مراتب ارزان‌تر از ایالات متحده دارند.

کارشناسان، حرفه‌ اقتصادی، سطح بالای دانش پزشکی و ثبات سیاسی در مالزی را عامل اصلی گرایش گردشگران و سرمایه‌گذاران حوزه گردشگری سلامت به این کشور می‌دانند.

علاوه بر آن شبکه‌های گسترده کلینیک‌ها و بیمارستان‌ها نیز اقتصادی پایدار را برای مالزی به همراه داشته‌ است.

کاستاریکا:

کاستاریکا معمولاً به عنوان یکی از مقصدهای گردشگری پر مخاطب از سوی بیماران کشورهای آمریکای شمالی مدنظر قرار گرفته است. بیماران و مراجعه‌کنندگانی که هنوز هم به دلیل کیفیت بالا و ارزان خدمات درمانی به این کشور مسافرت می‌کنند. یکی دیگر از مواردی که کاستاریکا را به مقصدی دلخواه برای بیماران تبدیل کرده فاصله زمانی کم آن با ایالات متحده است به نحوی که گردشگران می‌توانند در عرض هفت تا 10 ساعت خود را به این کشور برسانند.

گزارش‌های اخیر حاکی از آن است که بیش از 150 هزار گردشگر خارجی در سال 2006 به منظور بهره گرفتن از خدمات درمانی به کاستاریکا مسافرت کردند. به تازگی نیز، به دلیل رشد صنعت پزشکی، سرمایه‌گذاری‌های متنوعی نیز در این بخش صورت گرفته که پیش‌بینی می‌شود در آینده‌ای نزدیک جهشی چشمگیر را در صنعت گردشگری سلامت کاستاریکا به وجود آورد.

هند:

براساس مطالعات مرکز ملی تحلیل‌های راهبردی هند صنعت گردشگری پزشکی در این کشور از دو منظر حائز اهمیت است. ارائه خدمات با کیفیت و دریافت هزینه‌ای بسیار اندک. بیشتر بیمارستان‌های هند مجوز و گواهینامه مرکز بین‌المللی کمیسیون اشتراکی را دارا بوده و از پیشرفته‌ترین امکانات پزشکی و برجسته‌ترین و مجرب‌ترین پرسنل برخوردارند. گفتنی است، بخش گردشگری سلامت هند از سال 2002 تا 2006 با جهشی بالا در جذب گردشگر روبرو شد که از 150 هزار بیمار به 500 هزار افزایش یافت.

منبع: خبرگزاری میراث آریا

مجارستان، ترکیه و کاستاریکا مقاصد برتر توریسم دندانپزشکی جهان

نگاهی به بهداشت، سلامت و درمان در گردشگری

جایگاه نامعلوم گردشگری معلولان در قوانین حمایتی

توسعه و تسهیل گردشگری معلولان با وجود برخورداری از درجه اهمیتی بالا، جایگاهی خاصی در قوانین حمایتی ندارد. رئیس و برخی از اعضای فراکسیون حمایت از معلولان مجلس بر ضرورت رفع موانع قانونی برای تسهیل گردشگری معلولان تاکید کردند. 
 معلولان جسمی اعم از ناشنوایان، نابینایان و آنان که دارای محدودیت حرکتی هستند نیز مانند هر کس دیگری حق بازدید از موزه‌ها و سایت‌‍‌های تاریخی و طبیعی دارند اما لازم است تجهیزات و خدماتی متناسب با توانایی‌شان در سایت‌ها ایجاد شود و این امر مستلزم پشتیبانی قوانین است.

 میراث طبیعی و فرهنگی، میراثی عام هستند بدین معنی که متعلق به عموم مردم‌اند و نگهداری و مراقبت از این آثار نیازمند احساس مسؤولیت همه آحاد جامعه است و از سوی دیگر هر نفر حق بازدید و بهره‌برداری از این آثار را دارد. از این حیث میان افراد سالم و آنان که محدودیت جسمی دارند تفاوتی وجود ندارد؛  افراد ناشنوا، نابینا و یا معلولان جسمی حرکتی به اندازه افراد سالم حق سفر و رفتن به موزه‌ها و یا سایت‌های تاریخی فرهنگی مانند تخت جمشید و ارگ بم و سایت‌های طبیعی اعم از دشت لار و چشمه دیمه دارند.

در حال حاضر این حق طبیعی گویا تنها در هزینه‌ی بلیت قطار و هواپیما و برخی سایت‌ها در نظر گرفته شده که البته برخوردار شدن از آن خود مستلزم طی مراحل بسیار مانند مراجعه و گرفتن معرفی‌نامه جداگانه برای اخذ هر تخفیف است. اما بازدید این دسته از هم‌وطنان که تعدادشان نیز کم نیست بسته به نوع محدودیت، احتیاج به امکاناتی دارد، به عنوان نمونه فردی که با صندلی چرخدار حرکت می‌کند نیازمند مسیر بدون پله است و یا فرد نابینا این حق را دارد که کتابچه‌ی راهنمای خاص خود را داشته باشد تا علاوه بر اطلاعات معمول، امکان تجسم را نیز داشته باشد.

پرسشی که پیش می‌آید این است که آیا این موارد در قوانین گنجانده شده و دیده شده است یا خیر؟

فاطمه آلیا رئیس فراکسیون حمایت از معلولان گفت: «در مورد خیلی از مسایل ما عموم مردم را یکسان نگاه می‌کنیم در مرحله بعد برای برخی اولویت‌ها قانون تصویب می‌کنیم. بسیاری از موارد در قانون جامع حمایت از معلولان دیده شده که طبعاً همه از اولویت یکسانی برخوردار نیستند، به فرض تهیه مسکن، ایجاد اشتغال و ادامه تحصیل اهمیت فراوانی دارند.» 
 این نماینده مجلس و رئیس فراکسیون حمایت از معلولان ادامه داد: «تا به حال برنامه‌ریزی خاصی نشده و روی مسایل گردشگری این عزیزان به طور جداگانه نگاه نشده است . البته نباید از خاطر برد که موزه‌ها و سایت‌های گردشگری نیز در بحث مناسب‌سازی اماکن عمومی جای می‌گیرند.»

وی همچنین گفت: «طبعاً لازم است نگاهی تخصصی به موضوع شود و بدانیم چه تجهیزاتی و چه خدماتی در این زمینه لازم است.»

اکبرنژاد نماینده تبریز و عضو هیئت مدیره فراکسیون حمایت از معلولان در این باره گفت: «سفرهای معلولان در قوانین دیده شده است ولی آنقدر سخت گرفته شده و مستلزم رفت و آمد بسیار است که در شأن و انسانیت ایشان نیست؛ این گروه از مردم باید رفت و آمد زیادی بکنند تا بتوانند تخفیفی در یک بلیت موزه و یا هواپیما بگیرند.»

قیوم دهقانی نماینده ایرانشهر و عضو فراکسیون حمایت معلولان گفت: «به هر حال سفر و گردشگری یکی از نیازهای ضروری معلولان است و ضرورت دارد در این خصوص برنامه‌ریزی شود. باید برخی از آنها پیگیری کنند بدین معنی که به دولت و یا مجلس درخواست بدهند.»

وی ادامه داد: «به دو صورت امکان طرح وجود دارد یا دولت در قالب لایحه‌ای به مجلس ارائه دهد و یا از طریق اداره قوانین مجلس وارد شود. ولی این مسأله‌ای است که اداره پژوهش‌های مجلس و سازمان گردشگری باید پیگیری کنند.»

همان طور که گفته شد معلولان نیز مانند دیگران حق دارند به سفر بروند حال چه به منظور تفریح و بازدید از سایت‌های تاریخی و فرهنگی و چه به منظور درمان که البته سفر درمانی برای ایشان از اهمیت خاصی برخوردار است. اما لازم است تسهیلات لازم برای ایشان در قوانین دیده شود و علاوه بر آن بر اجرای قوانین در سایت‌ها نظارت باشد تا این بخش از هم‌وطنان مشکل کمتری داشته باشند.

منبع: خبرگزاری میراث فرهنگی